Miasto Karentina

Klaudius-Emadion siedzi na jednym z łóżek dla strażników w koszarach, czyszcząc swój stalowy, naostrzony, długi miecz jednoręczny. Niedługo ma zacząć się meldunek i  raporty, część kolegów Klaudiusa już jest na głównym placu w koszarach.

Wsuwa z sykiem ostrze miecza w pochwę i wstaje po czym wychodzi z koszar.

Świeże powietrze z placu napełnia twe płuca. Koszary są w pełni zmodernizowane, gdyż Karentina jest jednym z najbogatszych miasteczek blisko stolicy. Burmistrz miasta - Sahhadryn Dardkos jest ważnym współpracownikiem samego króla oraz jednocześnie kolaborantem innego wrogo nastawionego państwa, które konkuruje z Królestwem... Pomijając, strażnicy już ustawili się równo w rzędzie przed garnizonowym, wszyscy czekają na resztę i samego kapitana.

Sam stawia się w rzędzie i staje na baczność. Patrzy twardo przed siebie, nie porusza się ani o centymetr. Nie można nawet zobaczyć czy oddycha teraz. Widać jego twarz, twarz zaoranąod blizn, ludziom może się zrobić od niej niedobrze nawet. Cały czas stoi jak kamień i czeka na kapitana.

Nikt nie zwraca na ciebie szczególnej uwagi. Po jakimś czasie garnizonowy ustawia się lekko z boku, a chwilę później jego wcześniejsze miejsce zajmuje kapitan strażników miejskich - Andre Pandzel.
- Zadania na dziś, strażnicy! Skupien...
Reszty słów kapitana nie słyszysz, gdyż strażnicy stojący obok ciebie, rozmawiają między sobą.

Występuje przed szereg.
- Panie Kapitanie, przepraszam, że przeszkadzam panu lecz dwóch strażników nie słucha pana i przeszkadza innym w pełnieniu ich funkcji. Czy można zastosować na nich jakąś reprymędę?
Salutuje po czym cofa się na swoje miejsce i znów stoi jak kamień. Bez uczuć, bez emocji.

- Nie. Jak zaczną rozumieć, że źle robią, to przestaną.
Kapitan kontynuuje swój raport, ale znowu nic szczególnego nie słyszysz przez ciągłe gadanie tych samych strażników.

W końcu szybkim ruchem wyciąga miecz i przykłada jednemu z rozmawiającym ostrze miecza do gardła. Mówi teraz zimnym niczym ostrze lodu głosem.
- W moim kraju zostalibyście rzuceni na pożarci wielkim wilkom. Jeśli nie zamkniecie tych przebrzydłych pysków to osobiście skrócę was o głowy, choćby nawet sam król tego państwa wysłał na mnie swoją armię.
Nadal patrzy przed siebie twardym wzrokiem lecz ostrze miecza nadal jest przy szyi nieszczęśnika.

- Kara dyscyplinarna dla ciebie, Klaudiusie. Słuchaj następnym razem moich przekonań i odłóż broń.
Wszyscy zaczęli na was patrzeć ospałym wzrokiem, oprócz kapitana, który z pełną powagą i głosem mędrca niszczy cię mentalnie. Robi kilka kroków w twoją stronę, a garnizonowy wyprowadza drugiego strażnika, któremu nie trzymasz ostrza przy szyi.

- Nie mów do mnie po imieniu, zrzekłem się go. Nie zapominaj o tym Andre.
Patrzy na kapitana po czym uderza tamtego nieszczęśnika z ostrzem przy szyi w twarz i wsuwa ostrze w pochwę.
- Ta jest  kapitanie.
Znów staje jak kamień. Nie odczuwa złości ani niczego, od kilku lat tego nie odczuwa. Patrzy twardym wzrokiem przed siebie jak to ma w  zwyczaju.

- Ty też nie powinieneś mnie tak nazywać, strażniku...
Kapitan wraca na swoje miejsce i dokańcza wcześniejszą wypowiedź.
- Po skupieniu się na tamtym budynku macie się przenieść na południową bramę. Ale jeżeli napotkacie jakieś niebezpieczeństwo, nie przenosicie się, tylko zostajecie cały dzień. Wydzieliłem już patrole po mieście, wszyscy tutaj zebrani idą według dzisiejszych rozkazów. Zrozumiano?

Podchodzi do kapitana po wszystkim.
- Panie kapitanie. Jak powiedziałem, nie usłyszałem połowy z tego co pan mówił. Nie jest to moją winą tylko tamtych...
Przerywa zdanie i przeklina w swoim języku po czym wraca do tego języka.
- Może pan powiedzieć jakie są dzisiejsze rozkazy czy mam nic nie robić? Bo nie zamierzam robić czegoś czego nawet nie wiem.
Patrzy na niego zimno.

- Idź do garnizonowego... Nie mam czasu, i tak za dużo straciłem na uspokajanie was obydwu.
Kapitan nawet na ciebie nie spoglądał. Odchodzi do swojego piedestału w budynku oficerskim. Garnizonowy również znika ci z oczu.

Spluwa na ziemię i rusza szukać garnizonowego. Widać, że jest coraz bardziej zdenerwowany.
- Pierdoleni, kurwa, będę musiał wrócić do swojego kraju. Pieprze to kurwa, jeszcze niech mi każą jakąś dziewoje każą ochraniać to jebnę ze śmiechu.
Idzie dalej i ponownie spluwa na ziemię.

Krążąc po koszarach znajdujesz tylko kilku poszkodowanych strażników. Stajesz właśnie przed obręczą na krańcu koszar od strony krajobrazu. Widzisz przed sobą lasy i chaszcze otaczające miasto oraz czyste, niebieskie niebo.

- Ładnie...
Odchodzi od wszystkich po czym klęka na jedno kolano i zaczyna modlić się do boga Hre'nosa, boga Zimy i Wojny.

Jeden ze strażników podchodzi do ciebie i trzęsie tobą o ramię.
- Klaudius, wstawaj! Mamy wartę na północnej bramie!
Robi kilka kroków w kierunku wrót wyjściowych z koszar.

Wstaje i rusza za strażnikiem, idzie szybkim krokiem.

- Nie słyszałeś dzisiejszych rozkazów czy po prostu lenisz się klękaniem w samotności?
Strażnik idzie w stronę baszty przy bramie północnej. Po jakimś czasie widzisz część miasta znajdującą się wokół koszar. Najwyraźniej to strefa handlu, dużo stoisk z różnościami, piedestał do głoszeń oraz wędrujący handlarz, który jak zawsze rozstawił swoje minitargowisko blisko schodów prowadzących do koszar.

- Cholerni idioci mi wszystko zagłuszali. Jeszcze chwila a ich głowy byłyby pod moimi stopami a reszta ich ciał daleko w tyle...
Klnie w swoim języku po czym zrównuje tempo ze strażnikiem.

Spoiler:

- Spokojnie, spokojnie... Zwykłe dupki i tyle.
Docieracie do baszty. Dębowe drzwi do niej stoją przed wami otworem.
- Ty idziesz po schodach na szczyt, ja będę stał przed bramą i sprawdzał ludzi.
Strażnik idzie przed bramę. Przed sobą widzisz lekko zniszczone, kamienne schody na górę.

Wchodzi po schodach i staje na swojej pozycji.

Masz przed sobą jeszcze lepszy widok na krajobraz niż wcześniej. Widzisz na pierwszym planie lasy iglaste, na których korony wzlatują przeróżne ptaki. Na drugim planie mieszczą się same pola uprawne, które są chronione przez najemników startego farmera. W oddali rozpościerają się góry niezdobyte jeszcze przez nikogo, które według legend są mieszkaniem lodowych smoków i trolli. Poza tym, nic szczególnego nie zwraca twojej uwagi, pod bramą brak zamieszek oraz kłótni o przepustkę...

Skupia się na swojej pracy, nie podziwia już widoków. Cały czas dokładnie "monitoruje" wszystko.